10 sierpnia, 2020

Wielka Fatra – Krizna 1574 m

Krížna (1574 m) to trzeci co do wysokości nazwany szczyt w grupie górskiej Wielkiej Fatry w Karpatach Zachodnich na Słowacji. Jest prawdopodobnie najczęściej odwiedzanym spośród wysokich szczytów Wielkiej Fatry.

Jak zacząć

Na szczyt Krizna można wejść (dojść) na kilka sposobów. Jako że mieszkaliśmy w tamtym czasie w miasteczku Donovaly, to mogliśmy w zasadzie iść od strony innego szczytu Zvolen, ale o tym pisałem już wcześniej i możesz to przeczytać klikając Wielka Fatra – Zvolen 1402 m dlatego też postanowiliśmy podjechać kawałek samochodem i zacząć nasz szlak w małej miejscowości Liptovské Revúce.

Przy samej drodze stoi mała kapliczka, gdzie w zasadzie możemy zaparkować nasz samochód i ruszyć żółtym szlakiem w stronę pierwszego szczytu Ploska (1532 m).

Ploska – 1532 m

Aby dostać się na ten szczyt, należy pokonać dosłownie kawałek największego podejścia (ok 827m w pionie), co właściwie może zająć nam najwięcej czasu.

Nasz czas podejścia to jakieś 2 godziny spokojnym tempem, z małymi przystankami na zdjęcia – bo tereny są tak piękne i niesamowite, że nie ma się co śpieszyć. Problem jest tylko jeden. Trzeba się zatrzymać i odwrócić aby to wszystko zobaczyć. Oczywiście można ten szlak przejść od drugiej strony, wtedy wszystko będzie widoczne przed nami (może nawet i tak bym polecał, zważywszy na końcowy odcinek naszego „spaceru”).

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Dochodząc do małej polany przy Sedlo Ploskej (1391 m) możemy pójść w prawo na punkt widokowy (taka wielka wystająca skała – widoczna na zdjęciach poniżej), zajmie nam to może jakieś 30-45 minut. My niestety zrezygnowaliśmy z tego punktu atrakcji z powodu braku czasu (został nam jeszcze spory kawałek do przejścia) oraz mieliśmy w naszej drużynie mała kontuzję kolana, aby nie marnować czasu i sił ruszyliśmy dalej.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Ostredok – 1596 m

Tutaj kończył się nasz żółty szlak. Dla bardzo zmęczonych z Ploska można dojść kawałek czerwonym szlakiem (zdjęcie u góry) do schroniska Chata pod Borisovom – to chyba jedyne schronisko w tej okolicy i na pewno jedyne na naszym szlaku, jeżeli więc chcesz uzupełnić płyny lub coś zjeść to warto tam zajrzeć.

My jednak nie schodzimy do schroniska i udajemy się czerwonym szlakiem w przeciwnym kierunku – w stronę szczytu Ostredok.

Chyzki (1310 m) – czas rozstania.

Jako że mieliśmy na pokładzie osobę z kontuzjowanym kolanem a to miejsce było jednym gdzie schodził w dół do miasteczka kolejny żółty szlak, postanowiliśmy że tutaj się pożegnamy z dwójką naszych kompanek (tak się odmienia „kompanów” ?), i spotkamy się za kilka godzin przy samochodzie.

Dalej ruszyliśmy już tylko we dwóję. Ja i Magda.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Koniarky – 1377 m

Trasa dalej przebiegała dość łagodnie, z małymi podejściami skalnymi, ale głownie szliśmy szerokimi graniami gór. Z każdej strony widać było inne szczyty – na prawdę magiczne widoki, miałem wrażenie że jesteśmy w naszych Bieszczadach.

• 

• 

• 

Polana przed …

Jedno z ciekawszych miejsc przed samym szczytem Ostredok to piękna polana na której można się zatrzymać i ustrzelić kilka fajnych fotek. Tego miejsca nie da się ominąć (chyba że jest mgła). Widoki są niesamowite. Zresztą zobaczcie sami poniżej.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Już na miejscu

Podejście z „polany” to już tylko kawałek drogi (kilkaset metrów) do góry. I jesteśmy na szczycie Ostredok.

Po drodze okazało się, że z naszej prawej strony gór idzie burza …. tak, zaczynało grzmieć i nadchodziły ciemne chmury. Z drugiej zaś strony świeciło przyjemne ciepłe słoneczko. Znajdowaliśmy się na pograniczu pięknej pogody i burzowych chmur.

• 

• 

• 

Krizna – 1574 m

Podejście z Ostredok do Krizna to kawałek długiego szlaku (ok. godzina drogi), gdzie przewyższenie to jedynie 80m w górę (po drodze wchodzi się jeszcze na jeden mniejszy szczyt, ale tego się prawie nie zauważa).

W związku z sytuacją pogodową nasz spacer nabrał tempa. Burza była już coraz bliżej ale mieliśmy cały czas nadzieję, że zatrzyma się na pobliskich górach i nie dojdzie do nas.

Na samym szczycie Krizna lekko nas przekropiło, nie tak żeby od razu zakładać przeciwdeszczówki, ale zrobiło się trochę chłodnej i sprzęt fotograficzny trzeba było pochować do plecaków.

Dalej już było z górki.

• 

• 

• 

• 

Powrót

Powrót jak na złość był chyba dla nas najdłuższym odcinkiem. Trzeba było schodzić przez leśne tereny (zero widoków do podziwiania), gdzie co jakiś czas trafiał się kolejny mały szczyt.I tak wędrowaliśmy czerwonym szlakiem aż do Východné Prašnické sedlo (920m), gdzie weszliśmy na żółty szlak prowadzący nas do miejscowości w której zostawiliśmy samochód i gdzie czekała na nas reszta ekipy wraz z zimnym piwkiem.

• 

• 

Trasa

Podsumowanie

• Długość trasy: ok 23km
• Czas przejścia: niecałe 8h (można szybciej)
• Trudność: średnia (pierwsze podejście może być ciężkie dla niewprawionych), łatwa (dalsza część trasy)
• Stopień trudności: początkujący
• Polecany kierunek: odwrotny (na koniec trasy lepiej coś oglądać niż tylko las)

Powiązane wpisy