1 października, 2016

Zamek Chojnik – Hartowanie Miecza Japońskiego

Dzień zaczął się raczej spontanicznie. Sobota godzina 8 rano pobudka i spojrzenie na zewnątrz, „jaką mamy pogodę?”. Jest dobrze, a w TV jeszcze zapowiadali że to ma być ładny weekend. Trzeba to wykorzystać. Szybkie szykowanie i już chwilę po 10 wraz z moim TDM ruszamy w stronę Jeleniej Góry – na Zamek Chojnik. To tam mają być pokazy sztuki hartowania miecza japońskiego i japońskich shuriken.

Informację o tym wydarzeniu dostałem od znajomego, który tydzień wcześniej był w Karkonoszach i przez przypadek zobaczył taką informację na plakacie. Nie mogłem więc tego przegapić, a i kolejna wyprawa się przyda żeby rozprostować kości.

Cała impreza zaczynała się już od godziny 14, więc czasu na dojazd nie było nie za wiele, szczególnie że GPS obliczył czas drogi na 3:15.

Na miejscu w Sobieszowie (dzielnica Jeleniej Góry) byłem równo o 14. Zaparkowałem chyba najbliżej jak się da. Miejscówka to Zajazd Pod Chojnikiem (cena za parking 7zł, motocykl policzyli mi za 5zł). Można coś tam zjeść, napić się lokalnych piw itp. Niestety ja mogłem kupić tylko lokalną wodę mineralną i zabierać się na Zamek.

Wejście na Chojnik to tylko 30 minut marszu, więc nie jest to jakiś wyczyn – no ale przecież byłem tam w zupełnie w innym celu niż chodzenie po górach (a szkoda) 😉

Obojętnie czy wybierzecie czerwony szlak czy czarny czas jest wszędzie opisany taki sam. Ruszyłem więc czerwonym szlakiem. Droga bardzo łatwa i idzie się spokojnie. Po drodze mijamy Źródełko Kunegundy, gdzie można się zatrzymać i posiedzieć (są ławeczki itp.)

Na pierwszym łuku (po jakichś 400m) jest oznaczenie zielonego szlaku (kierunek Przesieka), który odchodzi w prawo  (czerwonym możemy iść dalej prosto). Niestety nie ma tam oficjalnego oznaczenia że dojdzie się tędy do Zamku. Specjalnie napisałem że oficjalnego, bo na kamieniu jest napisane „Chojnik” i strzałki w prawo 😉 No to ruszam w takim razie zielonym bo ten czerwony wygląda bardzo nudno i chyba nic ciekawego na nim się nie dzieje.

Od razu zmienia się klimat wycieczki. Wielkie głazy na drodze, droga bardziej stroma, kamienne podejścia – jest jakiś kontakt z naturą. Chwila postoju na foto i lecę w górę. Po chwili docieram do Przełęczy Żarskiej, a raczej jest tuż przede mną i pionowo w górę wchodzę żóło-czarnym szlakiem pod sam Chojnik.

Jest godzina 14:30 – wykłady na temat japońskiej zbroi już trwają, plac zapełniają ludzie, którzy chętnie słuchają co mają do powiedzenia znawcy. Pierwsze wykłady prowadzi Michał Czerniak – tematyka „Zbroja japońska i jej historia”.

Po jakimś czasie postanawiam jednak nie siedzieć w miejscu i organizuję sobie wycieczkę po Zamku – ostatni raz jak tu byłem to miałem może z 10 lat 🙂

Chojnik w tym czasie akurat był w remoncie, więc wszędzie rusztowania i do niektórych miejsc nie można było wejść. Mały obchód dookoła, wejście na szczyt i fotki z punku widokowego – to jest to, co najlepsze na takich zamkach.

Kolejny z wykładów (może powinienem to nazwać prezentacją) jest tematyka „Groty strzał japońskich” prowadzony przez Krzysztofa Białkiewicza (Polska).

Ciekawym pokazem okazało się jednak kucie shurikenów, które przedstawiał gość z Izraela, Erez Shpitzer. Dlaczego ciekawe ? Ano dlatego że było bardzo interaktywne, można było się zgłosić do próby wykucia własnego shurikena. Z publiczności wzięto 4 osoby które dostały kawałek metalu i same (pod nadzorem kowala) kuły i hartowały noże.

W tym czasie gdzieś w pobliżu kręcił się główny gość, czyli Hiroshi Kojima – Kowal Cesarstwa Japonii (na całym świecie znany jako Keiun Naohiro, które jest jego nazwiskiem cechowym). Nie mogłem więc przegapić zdjęcia z mistrzem – jak większość zgromadzonych tam osób.

Niestety czas mijał a pokazy kowalstwa i hartowania shurikenów przedłużały się. Pokaz główny był zaplanowany na późne godziny popołudniowe przy atmosferze półmroku – nie mogłem zostać tak długo (a szkoda) więc spakowałem się i podążyłem do Jeleniej Góry gdzie miałem nocleg.

Schodząc z Chojnika szedłem czarnym szlakiem mijając „dziurawy kamień”. Droga na wejście tą stroną jest chyba trudniejsza (jak to na czarnych szlakach), ale z pewnością ciekawsza w porównaniu do szlaku czerwonego.

Od rana szybkie śniadanko i powrót do domu. Nie jechał jednak bezpośrednio a postanowiłem jeszcze na dodatek odwiedzić zaporę w Pilchowicach. Jest to druga co do wysokości (po Solinie) i druga co do czasu powstania zapora wodna w Polsce.

 

Podsumowując

Cała organizacja wypadła dosyć słabo. Brak reklam w internecie na temat takiego „eventu” – gdzieniegdzie tylko mała wzmianka itp. Na miejscu okazało się że brakuje projektora więc prezentacje odbywały się jako wykłady. Na samym Zamku toaleta była nieczynna (podobno już dłuższy czas) więc ludzie niechętnie zostawali na dłużej (szczególnie z dziećmi). Pokazy kucia i hartowania shurikenów przez publiczność przedłużały się w nieskończoność, co sprawiło że nie robiło się już ciekawie tylko nudno.

Ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło – wypad uznaję za udany, bo przynajmniej przewietrzyłem TDMa 😉

Koszty:

Parking: 5 PLN

Wejście na szlak: 6 PLN

Wejście do zamku: za darmo (ale tylko w tym dniu) – normalnie cena ok 6 PLN

Przejechane km w obie strony : 530